Vijf Grand Slam-kampioenen Rafael Nadal versloeg als tiener ft. Roger Federer & Andre Agassi

Ondanks dat hij een tiener was, ging de carrière van Rafael Nadal snel van start en klom hij snel naar de top van het spel. Hij behaalde zijn eerste ATP-titel op 18-jarige leeftijd en wist talloze topspelers te verslaan nog voordat hij stemgerechtigd was.

Op 16-jarige leeftijd behaalde Nadal zijn eerste overwinning tegen een top-10-speler tijdens de Monte Carlo Masters van 2003. Zijn eerste belangrijke overwinning was tegen Albert Costa, die destijds nummer 7 was en de huidige Franse Open-kampioen.

Ondanks dat hij een tiener was, was de Spanjaard herhaaldelijk zijn bekendere concurrenten te slim af. Laten we vijf grote kampioenen eens nader bekijken die tijdens zijn jeugd door Nadal werden verslagen.

#5 Rafael Nadal

Ondanks dat ze sinds 2016 de coach van Nadal waren, waren Moya en hij al lang daarvoor rivalen op het veld. In 2003 was Nadal net begonnen aan zijn tweede jaar op de ATP-tour en het was ook zijn eerste volledige seizoen, wat het begin markeerde van zijn succesvolle carrière als 22-voudig Major-kampioen.

Vervolgens nam hij het op tegen Moya, de tweede geplaatste speler die eerder de French Open van 1998 had gewonnen.

Op 16-jarige leeftijd versloeg Nadal zijn oudere landgenoot met een score van 7-5, 6-4, maar werd vervolgens in de volgende ronde verslagen door Gaston Gaudio. Een paar maanden later zou Moya Nadal echter verslaan in de halve finales van de Croatia Open, waarmee hij zijn eerdere verlies zou wreken.

Door de jaren heen werd de dominantie van Nadal in de rivaliteit steeds duidelijker en eindigde hij uiteindelijk met een 6-2 voorsprong. Hun kwartfinale in Hamburg in 2008, hun laatste ontmoeting, eindigde ook in het voordeel van de jongere Spanjaard, die in twee sets won.

#4 Rafael Nadal

Op de Miami Open van 2004, toen Federer en Nadal elkaar voor het eerst ontmoetten, was het voor de wereld onbekend dat deze competitie een bepalende factor zou worden in de tenniswereld. Federer, die zojuist zijn tweede Major-titel op de Australian Open had gewonnen, had ook voor de allereerste keer de eerste plaats op de ranglijst behaald.

Ondanks dat hij nog maar 17 jaar oud was, had Nadal een paar weken voor zijn wedstrijd tegen de hoogst gerangschikte speler in Miami al de top 40 bereikt. In de derde ronde versloeg de Spanjaard zijn tegenstander gemakkelijk met een score van 6-3, 6-3, wat zijn eerste overwinning op een nummer 1-speler en zijn derde overwinning op een Grand Slam-kampioen markeerde.

Na een jaar lang wachten waren fans eindelijk weer getuige van de langverwachte confrontatie tussen de twee tennisgrootheden in Miami. In de finale wist Federer terug te komen van een achterstand van twee sets en de titel te claimen. Hun intense rivaliteit fascineerde de wereld bijna twintig jaar lang, waarbij Nadal uiteindelijk het onderlinge record leidde met 24-16.

#3: De legendarische Andy Roddick

Ondanks zijn overwinning op Federer op de Miami Open van 2004, kon Nadal in zijn daaropvolgende wedstrijden geen overwinningen behalen tegen opmerkelijke tegenstanders. Pas aan het einde van het seizoen versloeg de Spanjaard eindelijk een spraakmakende speler.

In Sevilla, Spanje, vond in de eerste week van december een Davis Cup-finale plaats tussen Spanje en de VS. Moya verzekerde de leiding voor Spanje met een straight sets-overwinning tegen Mardy Fish.

Bij het tweede gelijkspel in het enkelspel stond Nadal, die toen 18 jaar oud was, tegenover Roddick. Eerder had Roddick Nadal een paar maanden eerder verslagen in de tweede ronde van de US Open, waar Nadal titelverdediger was.

Ondanks dat Roddick een zwaar omstreden eerste set van hun Davis Cup-wedstrijd won, herstelde Nadal zich en zegevierde uiteindelijk in vier sets. Dit betekende zijn vierde overwinning tegen een top-10-speler en nog een overwinning tegen een Major-kampioen.

Het paar bleef de daaropvolgende jaren tegen elkaar strijden, met als hoogtepunt hun laatste wedstrijd op de US Open 2011. Nadal kwam als overwinnaar tevoorschijn en verstevigde zijn voorsprong in het onderlinge record op 7-3.

#2 Rafael Nadal

In 2003 beleefde Ferrero zijn meest succesvolle seizoen tot nu toe: hij won zijn eerste Major-titel op de French Open en eindigde het jaar op de derde plaats. Hoewel hij dit succes het jaar daarop niet kon evenaren, liet hij in 2005 veelbelovende verbeteringen zien.

In 2005 beleefde Nadal een doorbraakseizoen toen hij vanaf het begin domineerde op gravel. Hij won zijn tweede en derde proftitel in februari en werd tweede in Miami.

Na zijn overwinning in Valencia nam Nadal deel aan zijn volgende toernooi in Valencia, waar hij Ferrero met gemak versloeg en slechts drie wedstrijden liet vallen. Een paar weken later ontmoetten de twee elkaar opnieuw in de finale van de Barcelona Open, waarbij de 18-jarige als overwinnaar uit de bus kwam met een score van 6-1, 7-6 (3), 6-3.

Ondanks het veiligstellen van de overwinning bleef de ranglijst van Nadal ongewijzigd toen hij voor het eerst in de top-10 terechtkwam. Ondanks de incidentele overwinningen van Ferrero op zijn landgenoot in de daaropvolgende jaren, beëindigde hij zijn carrière uiteindelijk met een 7-2 achterstand in hun rivaliteit.

#1 Tennislegende: Andre Agassi

Ondanks zijn jonge leeftijd behield Nadal zijn dominantie tijdens de tour van 2005 en behaalde hij acht titels in de eerste seizoenshelft. Slechts twee dagen na het vieren van zijn 19e verjaardag wist de Spanjaard zelfs zijn eerste Grand Slam-titel te winnen op de French Open.

Ondanks dat hij tegenover een andere legendarische speler, Agassi, stond in de finale van de Canadian Open, wist topgeplaatste Nadal toch de finale te bereiken. Hoewel Agassi op de Australian Open van 2003 al zijn achtste en laatste Major-titel had gewonnen, was hij nog steeds een geduchte tegenstander.

Ondanks een zware strijd om de titel was het uiteindelijk Nadal die als overwinnaar uit de strijd kwam door Agassi met 6-3, 4-6, 6-2 te verslaan. Dit was opnieuw een indrukwekkende overwinning voor de rijzende Spaanse ster, die zijn doorbraaksucces versterkte.

Met deze titel vierde Nadal ook zijn eerste hardcourt-overwinning en negende trofee van het jaar. Tegen het einde van het seizoen had hij in totaal elf titels verzameld en stond hij op de tweede plaats, net achter Federer. De twee zouden nog een laatste keer tegenover elkaar staan, waarbij Federer in twee sets zou winnen op de Wimbledon-kampioenschappen van 2006.