Greig Nori begrijpen: Deryck Whibley van Sum 41 beweert dat zijn voormalige manager seksueel misbruikt is

Muzikant Deryck Whibley heeft een aantal ernstige beschuldigingen geuit tegen Greig Nori, die eerder manager was van Sum 41, de band die Whibley in 1994 mede oprichtte. In zijn aanstaande memoires, getiteld Walking Disaster: My Life Through Heaven and Hell , die gepland staan ​​voor release op 8 oktober 2024, beweert Whibley dat hij misbruikt is door Nori, een voormalig lid van de poppunkgroep Treble Charger.

Tijdens een gesprek met de Los Angeles Times , dat op 7 oktober werd gepubliceerd, onthulde Whibley dat Greig Nori totale dominantie over de band nastreefde.

“We bevonden ons in een smerig toilethokje en terwijl ik aan het praten was, boog hij zich plotseling naar me toe, pakte mijn gezicht vast en kuste me hartstochtelijk op de lippen. Ik was er helemaal van in de war. Was dat acceptabel? Was ik boos? Vond ik het leuk? Was hij homoseksueel of gewoon gek geworden? Mijn gedachten raasden door zoveel tegenstrijdige gedachten dat ik ze nauwelijks kon verwerken,” vertelde hij.

Whibley onthulde verder dat de “seksuele ontmoetingen” niet stopten, en Nori verwees naar hem met een denigrerende term gerelateerd aan homoseksualiteit. Hij gaf aan dat hij zich gedwongen voelde tot acties waaraan hij niet wilde deelnemen. Whibley noemde ook een gesprek met zijn ex-vrouw, Avril Lavigne, waarin zij beweerde dat hij “seksueel misbruikt” was.

In een dialoog met de Toronto Star verklaarde Deryck Whibley dat Greig Nori de memoires nog niet had gelezen. Hij reflecteerde ook op de mogelijke repercussies van zijn onthullingen over Nori, en zei:

“Als hij dit wil aanvechten, zeg ik: kom maar op. Laten we naar de rechtbank gaan en onder ede gaan. Dat zou echt te gek zijn! Ik juich dat toe. Laten we in de details duiken. Mijn advocaten kunnen je ondervragen, en jij kunt mij ondervragen zoveel je wilt. Het zou een ongelooflijk scenario zijn!”

Greig Nori: Een oude bekende in de muziekindustrie

Formeel bekend als Greig Andrew Nori, bouwde hij door de jaren heen een substantiële fanbase op door zijn affiliatie met Treble Charger. Nori was medeoprichter van de band naast Bill Priddle, met de huidige line-up bestaande uit Richard Mulligan en Rosie Martin.

Geïnspireerd door bands als Pavement, vormden Nori en Priddle Treble Charger. In 1997, toen ze hierover nadacht met Ear of Newt, noemde Nori hun pogingen om populaire bands uit die tijd te imiteren.

Treble Charger heeft vijf albums uitgebracht, te beginnen met hun debuutplaat NC17 in 1994. Hun derde album, Maybe It’s Me , klom naar de top van de hitlijsten, gevolgd door nog twee succesvolle projecten.

Tijdens zijn gesprek met Ear of Newt haalde Greig Nori herinneringen op aan de productie van Maybe It’s Me . Hij herinnerde zich hoe verschillende tracks werden gemixt door engineer Tom Lord-Alge, die er de voorkeur aan gaf om alleen ’s avonds te werken. Nori beschreef de intense verwachting die ze voelden:

“We vulden onze tijd met spanning en gingen om zes uur de studio in voor onze eerste luisterbeurt. Toen hij ons ‘Ever She Flows’ liet horen, waren we helemaal omvergeblazen. We waren overdonderd door hoe geweldig we klonken; onze eerste gedachte was: ‘Holy sh*t, hier kunnen we niet tegenop! Het klinkt veel te gepolijst en indrukwekkend, bijna als Oasis of zoiets!’”

Bovendien kan Treble Charger bogen op talloze succesvolle singles, waaronder “Even Grable”, “How She Died” en “Ever She Flows”. Twee van hun nummers, “Morale” en “Friend of Mine”, hebben ook aanzienlijk succes in de hitlijsten opgeleverd.

Naast zijn rol binnen Treble Charger is Greig Nori actief betrokken bij het onafhankelijke platenlabel Nettwerk als producer. Ook heeft hij managementrollen vervuld voor verschillende bands, waaronder The New Cities.

Bron