Nieuwe studie ondersteunt minder eten om de levensduur te verlengen en de veroudering van de hersenen te vertragen

Minder eten, de levensduur verlengen en je geest scherp houden? Klinkt een beetje vreemd, toch?

Wetenschappers hebben echter een baanbrekende ontdekking gedaan die suggereert dat het terugdringen van de voedselconsumptie wonderen zou kunnen doen door het verouderingsproces van de hersenen te vertragen en onze levensduur te verlengen. Dit is wat de studie zegt.

Waarom minder voedsel meer leven zou kunnen betekenen

De briljante geesten van het Buck Institute hebben onderzocht hoe minder voedsel de achteruitgang van onze mentale scherpte naarmate we ouder worden, zou kunnen vertragen.

De hoofdrolspeler in dit alles lijkt een chic gen genaamd OXR1 te zijn, waarvan wetenschappers hebben gemerkt dat het volledig in actie komt als we onszelf op een caloriearm dieet zetten< /span> of met tussenpozen snel.

Als we de hoeveelheid voedsel die we eten verminderen, zouden de meesten van ons waarschijnlijk denken dat dit vooral onze taille beïnvloedt of ons helpt hinderlijk buikvet te verminderen. Maar het punt is: dit gen is superrelevant voor onze hersenen.

Wetenschappers voerden hun onderzoek uit met fruitvliegjes en menselijke cellen. Ze ontdekten dat minder eten het ouder worden kan vertragen en de progressie van hersenziekten kan vertragen, die onze mentale vermogens aantasten.

Het blijkt dus dat strategieën zoals intermitterend vasten of het eten van een caloriearm dieet het niveau van dit gen verhogen en onze hersenen beschermen. Door specifiek te kijken naar het ‘mosterd’-gen (ook wel mtd genoemd) in fruitvliegjes en het menselijke equivalent ervan, OXR1, ontdekten de onderzoekers een cruciale rol die het speelt bij het beschermen van onze cellen tegen schade.

Kun je je levensduur verlengen door wat je eet? De verrassende onderzoeksresultaten

Bij mensen kan het gebrek aan OXR1 leiden tot ernstige neurologische defecten en zelfs voortijdige sterfte, terwijl het teveel aan OXR1 bij muizen hun overlevingskansen verbetert in ALS-modellen, een ernstige neurologische aandoening< /span>.

Het lijkt erop dat er een diep verband bestaat tussen hersenveroudering, levensduur en zelfs neurodegeneratie. Onderzoekers gingen verder en ontdekten dat OXR1 invloed heeft op iets dat bekend staat als het retromercomplex, dat cruciaal is voor het recyclen van eiwitten en vetten en het behouden van de functie in hersencellen.

Wat betekent dat in lekentaal? Als we minder eten, beschermen de genreacties de neuronen, een vorm van de cel die zenuwimpulsen overbrengt. Het is goed nieuws voor onze hersenen als ons dieet weinig voedingsstoffen bevat, omdat het ervoor zorgt dat de hersencellen optimaal blijven werken.

Vervolgens legde het team uit dat de functie van de retromer essentieel is bij het hergebruiken van cellulaire eiwitten, vooral als de voedingsstoffen beperkt zijn. Wanneer voedingsstoffen schaars zijn, lijkt het lichaam in wezen in een celbesparende modus te gaan, waardoor de functie van de OXR1 wordt verbeterd.

Behalve dat het de hersenen ten goede komt, verlengt het ook de levensduur. Het team benadrukte de gunstige effecten van het gen en ontdekte dat een verhoging van de mtd-niveaus bij vliegen tot een langere levensduur leidde.

Zou dit voor ons mensen ook zo kunnen zijn? Wetenschappers zijn van mening dat een toename van OXR1 vergelijkbare voordelen zou kunnen opleveren, waardoor het menselijk leven zou kunnen worden verlengd.

Onze dagelijkse voedselkeuzes hebben een diepgaande invloed op onze cellen, hersenfunctionaliteit en hoe lang we leven. Om het samen te vatten: door minder te eten, verbeteren we het proces van het sorteren van eiwitten in onze cellen, wat ons uiteindelijk helpt langer te leven en onze geest scherper te houden.

Een gezond voedingspatroon, zo lijkt het, gaat over veel meer dan op de weegschaal letten of in je oude spijkerbroek passen. Wat we eten beïnvloedt ons welzijn op een veel dieper niveau dan we ooit wisten.

Dus, terwijl we wachten op meer inzicht uit wetenschappelijk onderzoek, waarom zouden we niet een appel pakken in plaats van een donut? We zouden tenslotte onze hersenen kunnen helpen en onze levensduur stukje bij beetje kunnen verlengen.