ADHD-brein versus normaal brein: onderzoek naar de verschillen

Neurowetenschappers bestuderen de hersenen en hun mechanismen al vele jaren. Een gebied dat hun interesse heeft gewekt, is het ADHD-brein versus het normale brein.

Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit kan verkeerd worden begrepen, net als mensen die er last van hebben. ADHD is niet hetzelfde als afgeleid of hyperactief zijn; het is eerder een ernstige neurologische ontwikkelingsstoornis.

Het is belangrijk op te merken dat het woord ‘normale’ hersenen alleen wordt gebruikt om typisch functionerende hersenen te beschrijven. Een persoon met ADHD heeft niet alleen problemen met aandacht, maar ook met zijn executieve functies, in die mate dat dit zijn dagelijks functioneren verstoort.

Het begrijpen van het ADHD-brein versus het normale brein is essentieel omdat er verschillen zijn bij mensen met ADHD met betrekking tot hun hersenen en gedrag.

ADHD-brein versus normaal brein: wat zijn de belangrijkste verschillen?

Het is moeilijk om de verschillen tussen het ADHD-brein en het normale brein aan te wijzen. Een deel van de reden is dat de symptomen van ADHD en de aandoening zelf complex zijn.

Hoewel we een lange weg hebben afgelegd om dit te begrijpen, is er nog veel onderzoek nodig om een ​​volledig begrip te krijgen. Hier zijn enkele verschillen tussen een ADHD-brein en een normaal brein:

#1 Neurotransmitters

Studies tonen aan dat individuen met ADHD vaak verschillen hebben in genen die betrokken zijn bij dopaminerge signalering en noradrenalinesignalering.

Dit zijn twee belangrijke neurotransmitters – dopamine en noradrenaline – in de hersenen. Dopamine of het beloningshormoon is betrokken bij bewegings- en impulscontrole.

Noradrenaline beïnvloedt ondertussen de aandacht en focus. Verstoringen in de verbinding tussen een van beide kunnen leiden tot verschillen in het brein van een ADHD-er.

#2 Frontale hersenen

Bovendien kan er ook een afname van de activiteit optreden in het gebied van de frontale hersenen dat bewegingen controleert.

Het betekent dat mensen met ADHD zich waarschijnlijk impulsiever zullen voelen of hyperactief gedrag zullen vertonen, omdat hun hersenen de bewegingen niet kunnen reguleren.

#3 Neurale activiteit

Het autonome zenuwstelsel heeft een prikkelend en een kalmerend systeem. Het opwindingssysteem helpt ons in tijden van nood, terwijl het kalmerende systeem ons weer in evenwicht brengt.

In een ADHD-brein kunnen deze systemen over- of onderprikkeld zijn, waardoor er verschillende energieniveaus ontstaan.

Er zijn veel oorzaken van ADHD, maar genen lijken een primaire rol te spelen bij de ontwikkeling van de symptomen.

Het vergroot ons inzicht dat ADHD, net als een probleem van de geestelijke gezondheid, ook een biologisch probleem is. Het begrijpen van de verschillen tussen ADHD-hersenen en normale hersenen is belangrijk omdat het ons in staat stelt te erkennen dat ADHD een zeer reële aandoening is.

Helaas geloven veel mensen niet dat het een echte aandoening is, waardoor velen geen hulp zoeken. Alleen door deze verschillen te erkennen, komen we in de richting van het creëren van een inclusieve ruimte.

Hierdoor kunnen we behandelingen beter begrijpen en beseffen dat niet ieders brein op dezelfde manier werkt.

Janvi Kapur is een counselor met een masterdiploma in toegepaste psychologie met een specialisatie in klinische psychologie.

Wat vind je van dit verhaal? Vertel het ons in de opmerkingen hieronder.