5 beste Mexicaanse vechters in de UFC-geschiedenis

Dit weekend keert de UFC terug naar Mexico voor een groot Fight Night-evenement, en hoewel het geen pay-per-view is, zal het toch gaaf zijn om de promotie over de grens weer te zien.

Door de jaren heen heeft de UFC Mexico herhaaldelijk bezocht, en het land heeft daarbij een aantal geweldige vechters voortgebracht.

Maar wie zijn de grootste Mexicaanse vechters in de UFC-geschiedenis? Het is een vraag die zeker ter discussie staat.

Met dat in gedachten, exclusief Amerikaanse vechters die de Mexicaanse vlag voerden, zijn hier de vijf beste UFC- vechters die uit Mexico komen.

#5. Diego Lopes – UFC-vedergewichtmededinger

Terwijl de top vier op deze lijst met kop en schouders boven de rest uitsteekt, is slot nr. 5 iets moeilijker te kiezen.

Mexico heeft drie titelhouders en nog een titeluitdager voortgebracht in de UFC, maar de meeste andere vechters die in de achthoek hebben gezeten zouden onder het label van gezellen vallen.

De geadopteerde Mexicaan Diego Lopes lijkt echter een iets ander pad te volgen. Hoewel hij nog maar drie gevechten in zijn achthoekige carrière heeft, zou titelstrijd zeker in zijn toekomst kunnen liggen.

Lopes, geboren in Brazilië, verhuisde als tiener naar Mexico om zijn ontluikende vechtcarrière voort te zetten. Sindsdien heeft hij een sterk record van 23-6 neergezet en overwinningen behaald op een aantal UFC-veteranen.

Sinds Lopes in 2023 in de promotie terechtkwam, heeft hij veel succes gehad. Bij zijn achthoekige debuut zag hij de ongeslagen Movsar Evloev harder pushen dan al zijn andere tegenstanders, waardoor hij hem bijna onderwierp. Na dit nipte verlies versloeg hij Gavin Tucker en Pat Sabatini en won hij prestatiebonussen voor beide overwinningen.

Lopes staat nu aan de vooravond van de top 15 in een van de diepste divisies van de promotie: vedergewicht. Hem in de toekomst om de titel zien strijden zou geen verrassing zijn. Voor dit potentieel maakt hij deze lijst.

#4. Irene Aldana – voormalige UFC-titeluitdager in het bantamgewicht

Hoewel ze er niet in slaagde de bantamgewichttitel te claimen toen ze in 2023 viel van de legendarische kampioen Amanda Nunes, kunnen we eerlijk zeggen dat Irene Aldana tot nu toe een van de meest succesvolle Mexicaanse vechters van de UFC is.

‘Robles’ debuteerde in 2016 in de achthoek. Hoewel ze daar haar eerste gevecht verloor van Leslie Smith, was het gevecht een thriller die beide vrouwen een prestatiebonus van $ 50.000 opleverde.

Nadat ze zich had hersteld van een tweede nederlaag, begon Aldana haar pas op de plaats te maken. Met behulp van een nauwkeurig, scherp spel en een ondergewaardeerd arsenaal voor inzendingen op de grond versloeg ze Ketlen Vieira, Yana Santos en Macy Chiasson en klom zo in de titelstrijd.

Hoewel ze tekort kwam tegen Nunes in haar uiteindelijke titeluitdaging, was ze nog niet klaar en is ze sindsdien teruggekeerd met een indrukwekkende overwinning op Karol Rosa.

Nu ‘The Lioness’ met pensioen is en Raquel Pennington – die Aldana nipt versloeg in een gevecht van drie ronden in 2019 – de bantamgewichttitel in handen heeft, is de kans groot dat de Mexicaan in de toekomst nog een kans kan maken op het goud.

En gezien de manier waarop ze door de jaren heen is verbeterd, zou het geen verrassing zijn als ze op zichzelf een kampioen zou worden als ze dat doet.

#3. Yair Rodriguez – voormalig interim UFC-kampioen vedergewicht

Yair Rodriguez , de vedergewichtwinnaar van de eerste serie van TUF: Latin America in 2014, is misschien wel de populairste Mexicaanse vechter in de UFC-geschiedenis, ook al is hij technisch gezien niet de meest succesvolle.

‘El Pantera’ werd al heel vroeg in zijn achthoek, gerund door Joe Rogan, geïdentificeerd als een potentiële titelkandidaat van de toekomst, maar destijds leek het onwaarschijnlijk. Rodriguez was zeker opzichtig, maar hij leek te rauw en roekeloos om ooit goed de ladder op te klimmen.

Na een vervelende nederlaag tegen Frankie Edgar in 2017 was de Mexicaan echter langdurig afwezig, en sinds zijn terugkeer in 2018 is hij grotendeels steeds sterker geworden.

Tijdens zijn terugkeergevecht stuurde hij de Koreaanse zombie op legendarische wijze weg – hij eindigde met een wilde rugelleboog met letterlijk één seconde resterend in de vijfde ronde.

Sindsdien versloeg hij ook Jeremy Stephens, Brian Ortega en Josh Emmett, waarmee hij onderweg de interim-vedergewichttitel won. Zijn enige verliezen waren tegen voormalige titelverdedigers Max Holloway en Alexander Volkanovski .

Met een ingetogen charisma en een werkelijk wilde vechtstijl die nog steeds gebaseerd is op onorthodoxe aanvallen met een laag percentage – net als bij zijn debuut in 2014 – blijft Rodriguez een van de meest opwindende vechters om naar te kijken in de promotie.

Hoewel hij de top van de piramide nog niet helemaal heeft bereikt, is hij absoluut een van de beste UFC-vechters die Mexico heeft voortgebracht.

#2. Alexa Grasso – UFC-vlieggewichtkampioen

Er zijn door de jaren heen veel grote tegenslagen geweest in de UFC, maar in 2023 was een van de grootste toen Alexa Grasso de oude vlieggewichtkoningin Valentina Shevchenko onttroonde.

Door de overwinning werd Grasso niet alleen de tweede Mexicaanse kampioen in de geschiedenis van de promotie, maar het bracht haar ook naar de top van de pond-voor-pond-ranglijst voor vrouwen, waar ze op het moment van schrijven nog steeds staat.

Grasso debuteerde aanvankelijk in de achthoek in 2016 als strogewicht, won 3-3 op het gewicht en versloeg met name voormalig titeluitdager Karolina Kowalkiewicz.

Toen ze in 2020 naar 125 pond ging, begon ze echter echt haar potentieel te bereiken.

Altijd een zeer technisch begaafde bokser en een onderschatte worstelaar, door de toename in gewicht kon Grasso een snelheidsvoordeel behouden ten opzichte van de meeste van haar tegenstanders zonder te worstelen met hun kracht.

Ze behaalde snel vier overwinningen op rij en zette haar noodlottige gevecht met Shevchenko op gang. Hoewel niemand dacht dat ze ‘The Bullet’ kon verslaan, bewees ze dat ze allemaal ongelijk hadden.

Nadat ze de oude kampioen had overweldigd met haar opvallende vaardigheden in de eerste ronde, hield de Mexicaan stand terwijl het gevecht voortduurde, en toen Shevchenko een zeldzame fout maakte bij een poging tot een spin-kick in de vierde ronde, kapitaliseerde Grasso.

Ze gebruikte de zet om de achterkant van ‘The Bullet’ te pakken en paste vervolgens een nekkruk toe die haar dwong voor de eerste keer in haar carrière af te tappen, waardoor ze haar titel stal en geschiedenis schreef.

Grasso heeft sindsdien gelijk gespeeld tegen Shevchenko in een herkansing, waarbij ze haar titel verdedigde, en het lijkt erop dat niets haar ervan weerhoudt de kroon voor een langere periode vast te houden. Als ze dat kan, zou ze in de toekomst misschien wel bovenaan een lijst als deze kunnen eindigen.

#1. Brandon Moreno – voormalig UFC-vlieggewichtkampioen

Hoewel weinigen dit hadden verwacht toen hij in 2016 zijn achthoekige debuut maakte, is het waarschijnlijk eerlijk om te zeggen dat voormalig tweevoudig vlieggewichtkampioen Brandon Moreno de beste Mexicaanse vechter in de UFC-geschiedenis is.

Moreno kwam in de promotie terecht na een grotendeels mislukte run op TUF 24. Hoewel een paar vroege overwinningen flitsen van potentieel lieten zien, leed hij vervolgens opeenvolgende verliezen.

Door die verliezen werd hij op vreemde wijze ontslagen van zijn contract, maar na een gevecht op het regionale toneel was hij terug van wraak.

Na drie gevechten op rij te hebben gewonnen, zag Moreno eind 2020 zich positioneren als een late uitdager van de toenmalige kampioen Deiveson Figueiredo.

‘The Assassin Baby’ leek op het zoveelste slachtoffer dat Figueiredo moest sturen, maar na een oorlog van vijf ronden verzekerde de Mexicaan zich van een wilde remise nadat hij bijna onmenselijke taaiheid had getoond.

Dat leidde tot een onmiddellijke herkansing, en deze keer verbaasde Moreno iedereen door ‘The God of War’ in de derde ronde in te dienen en zo de eerste in Mexico geboren kampioen van de UFC te worden.

Moreno verloor zijn titel terug aan Figueiredo in een trilogiegevecht, maar nogmaals, het gevecht was dramatisch en spannend. Nadat hij Kai Kara-France had tegengehouden om in de zomer van 2022 een grotendeels zinloze interim-titel te claimen, stond ‘The Assassin Baby’ tegenover zijn Braziliaanse rivaal in het allereerste titelquadrilogiegevecht van de UFC.

Deze keer kwam Moreno als beste uit de bus en won uiteindelijk de langdurige rivaliteit om zichzelf als tweevoudig kampioen te versterken.

De Mexicaan heeft sindsdien zijn kroon verloren aan Alexandre Pantoja , maar op basis van zijn mix van aanvallende vaardigheden op alle vlakken en pure taaiheid, zouden weinigen erop wedden dat hij die in de toekomst zou herwinnen.

Maar belangrijker nog: weinig vechters kunnen de wildheid van zijn recente reeks titelgevechten evenaren. In feite hebben vijf van die zes gevechten hem een ​​prestatie van de nachtbonus opgeleverd, iets wat bijna ongehoord is.

In wezen past Moreno in het oude boksstereotype van de ‘Mexicaanse krijger’, en als alles gezegd en gedaan is, zal hij waarschijnlijk de geschiedenis ingaan als een echte UFC-legende.